343. Japonia, Makowe wzgórze

Pocztówka pochodzi z prywatnej wymiany z Yuko. Makowe wzgórze mimo, iż odstaje od większości produkcji Miyazakiego to wciąż ma w sobie to coś. Sama kartka przedstawia jedną z moich ulubionych scen - moment, w którym bohaterka poznaje stary gmach pełen studenckich kół i klubów.

"Kokuriko-zaka kara" to japoński pełnometrażowy film animowany z 2011 roku, wyprodukowany przez Studio Ghibli. Był najbardziej dochodowym japońskim filmem 2011 roku pod względem wpływów z wyświetlania w kinach w tym kraju. Stanowi ekranizację mangi z lat. 80. XX wieku, której rysownikiem był Chizuru Takahashi, a scenarzystą Tetsurō Sayama. Adaptacji scenariuszowej dokonali Hayao Miyazaki i Keiko Niwa, zaś reżyserem filmu był Gorō Miyazaki.

Akcja filmu rozgrywa się w Jokohamie w 1963 roku. W Japonii kończy się właśnie okres powojennej odbudowy, trwa gwałtowna industrializacja, zaś kraj żyje przygotowaniami do igrzysk w Tokio, które mają pokazać światu "nową" Japonię. Główną bohaterką jest 16-letnia Umi Matsuzaki. Jej ojciec był oficerem marynarki wojennej i zginął, gdy jego statek został zatopiony podczas wojny koreańskiej. Umi nigdy nie pogodziła się do końca z tą stratą i codziennie wywiesza na maszcie przed ich wielkim domem, położonym na wzgórzu nad portem, flagi sygnałowe, których znaczenia nauczył ją ojciec. Tymczasem jej matka, z zawodu lekarka, pozostaje w Stanach Zjednoczonych, zaś na Umi spoczywa odpowiedzialność za prowadzenie domu, w którym oprócz niej i dwójki jej młodszego rodzeństwa mieszka jeszcze babcia oraz wynajmujące u nich pokoje młoda lekarka i studentka malarstwa. Któregoś dnia wywieszane przez Umi flagi dostrzega nieznany jej dotąd Shun, chodzący do tej samej szkoły, którego ojciec jest operatorem holownika i codziennie "podwozi" nim syna do szkoły przez wody portu. Shun pisze wiersz o dziewczynie wywieszającej flagi i publikuje go w szkolnej gazecie, co z miejsca staje się lokalną sensacją. Gdy oboje wreszcie się poznają, szybko rodzi się między nimi nić sympatii. Na przeszkodzie ich rodzącemu się uczuciu stają jednak skrywane dotąd fakty z przeszłości, związane z bliską przyjaźnią ich ojców. Drugim wątkiem filmu, rozgrywającym się równolegle, jest walka młodzieży o zachowanie starego gmaszyska, będącego siedzibą rozmaitych uczniowskich klubów zainteresowań, które władze szkoły planują wyburzyć.