94. Niemcy, Kościół Pamięci Cesarza Wilhelma

Kościół Pamięci Cesarza Wilhelma położony jest w Berlinie.

Pierwszy kościół stanął w tym miejscu decyzją cesarza Wilhelma II, który pragnął upamiętnić swojego dziada, cesarza Wilhelma I. Potężna neoromańska budowla, zwieńczona 113-metrową iglicą, została poświęcona w 1895 roku. Niespełna pół wieku później, w listopadzie 1943 roku, aliancki nalot bombowy obrócił ją w gruzy; ocalała jedynie część wieży i przedsionka.
Rozpisany konkurs na projekt nowego kościoła wygrał w 1957 niemiecki architekt Egon Eiermann. Początkowo planowano całkowite rozebranie ruin, jednak pod naciskiem opinii publicznej zachowano zniszczoną wieżę jako symbol antywojenny, wpisując ją w centrum całego kompleksu, między główną nawę a dzwonnicę.
Świątynię zbudowano na planie ośmiokąta przy użyciu prefabrykowanych elementów betonowych, wspartych na stalowej konstrukcji. Podwójne ściany pozwoliły na odizolowanie wnętrza od odgłosów ruchu ulicznego i zainstalowanie podświetlenia dominującego elementu wystroju, którym są utrzymane w niebieskiej tonacji witraże, złożone z 21292 pojedynczych barwnych fragmentów. Ich twórcą był Francuz Gabriel Loire, zainspirowany witrażami z katedry w Chartres. Ponad ołtarzem wisi prawie 5-metrowa rzeźba zmartwychwstałego Chrystusa, odlane z tombaku dzieło Karla Hemmetera.