niedziela, 2 grudnia 2012

293. Rosja, St. Petersburg


Powyżej widzimy sobór św. św. Piotra i Pawła w Petersburgu w kompleksie Twierdzy Pietropawłowskiej. Budowa cerkwi w jej obrębie została podjęta miesiąc po rozpoczęciu prac nad budową fortyfikacji, 23 czerwca 1703. Była to pierwsza świątynia prawosławna w budowanej nowej stolicy Rosji. Według tradycji car Piotr Wielki osobiście wybrał miejsce na cerkiew. Pierwsza cerkiew na terenie Twierdzy była drewniana, wzniesiona na planie krzyża greckiego. 8 czerwca 1712 miała miejsce ceremonia położenia kamienia węgielnego nowej, znacznie większej cerkwi. Jej projektantem został włoskim architekt Domenico Trezzini. Główną dominantą sylwetki budynku jest dzwonnica o łącznej wysokości 88 metrów, z iglicą o wysokości 34 metrów. Przyczyną wzniesienia tak wysokiego obiektu było życzenie Piotra I, by wieża cerkwi przewyższyła moskiewską dzwonnicy Iwana Wielkiego. W 1718 budowa dzwonnicy została ukończona. W 1724 iglicę pokryto złoconą miedzią, zaś w 1725 na jej szczycie umieszczono figurę anioła z krzyżem w dłoni o wysokości 2 m i 13 cm, która pełni rolę wiatrowskazu. Pozostałe części bryły soboru zostały zbudowane w ciągu kolejnych pięciu lat. Poświęcenie gotowego obiektu miało miejsce 29 czerwca 1733. Długość nawy cerkwi wynosiła 59 metrów, szerokość - 23. Iglica, dominująca nad całością bryły, miała być symbolem objęcia przez Rosjan kontroli nad ujściem Newy, zetknięcia się z morzem potężnego państwa.

Pocztówka przebyła 1546 km w ciągu 19 dni.

Brak komentarzy: