353. USA, Park Narodowy Wulkany Hawai'i

Pocztówkę dostałem od Alyssy, studentki Uniwersytetu Hawajskiego. Kartka przedstawia jeden z aktywnych wulkanów położonych na terenie Narodowego Parku Wulkany Hawai'i. Park został utworzony w 1916 roku i zajmuje powierzchnię 1348 kilometrów kwadratowych. Charakterystycznym elementem parku są krajobrazy wulkaniczne. W 1980 roku wraz z Parkiem Narodowym Haleakalā został zakwalifikowany jako rezerwat biosfery Hawaii Islands. W 1987 roku Park Narodowy Wulkany Hawaiʻi został również wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

352. Finlandia, Marilyn Monroe

 

Pocztówkę dostałem od Eij, Postcrosserki z Finlandii. FI-1060727. Powyższy portret Marilyn został stworzony przez Andiego Warhola, jednego z głównych przedstawicieli pop-artu. W latach 50. uchodziła za symbol urody i seksu, czarowała wyglądem, tańcem, śpiewem i temperamentem. Dzieciństwo upłynęło jej w trudnych warunkach (sierociniec, przybrani rodzice). Pracowała także jako modelka pozując do zdjęć (1944). Na ekranie pojawiła się w 1947 w epizodycznych rolach. Zwróciła na siebie uwagę w filmach "Asfaltowa dżungla" i "Wszystko o Ewie". Twórcy eksponowali przede wszystkim jej urodę, Monroe natomiast marzyła o docenieniu jej talentu (uczęszczała na kursy do Actors Studio L. Strassberga i E. Kazana). Zagrała w kilku dramatach: "Niagara", "Skłóceni z życiem" oraz wystąpiła u boku L. Oliviera w komedii "Książę i aktoreczka". Nie ukończyła filmu "Something's Got to Give". Zmarła 5 sierpnia 1962 r. w niewyjaśnionych do końca okolicznościach. Oficjalnie poinformowano, że przedawkowała środki nasenne.

351. Białoruś, Fauna Białorusi

Kartka przywędrowała od Lamilly, kolekcjonerki z Mińska w ramach prywatnej wymiany. Ryś to gatunek lądowego ssaka drapieżnego z rodziny kotowatych. Występuje w Europie i Azji. Jest to jeden z największych drapieżników Europy. Został opisany naukowo przez Karola Linneusza w 1758 roku pod nazwą Felis lynx. Na Białorusi jak i w Polsce jest gatunkiem chronionym.

350. Indonezja, Bali

 

O Bali nieco pisałem już TUTAJ. Pocztówkę przysłała mi Marlene w ramach oficjalnej wymiany. US-1175160. Bali jest jedną z 17 tysięcy indonezyjskich wysp. Jej największe wzniesienie stanowi wulkan o nazwie Agung, który mierzy 3142 m n.p.m. Krajobraz wyspy tworzą ponadto słoneczne plaże i liczne lasy tropikalne, w których zobaczymy wiele gatunków roślin oraz zwierząt. Wyspa otoczona jest rafami koralowymi. Plaże na południu Bali są zwykle koloru białego, natomiast te na północy mienią się znacznie ciemniejszymi odcieniami. W przeszłości Bali znajdowała się pod silnymi wpływami pobliskiej Jawy oraz muzułmanów, Japończyków i Holendrów. Dziś, tę małą wysepkę zamieszkują blisko 3 miliony osób, z czego większość to hindusi. Barwne rytuały religijne, towarzyszące lokalnej ludności podczas wykonywania codziennych czynności, są niezapomnianym widowiskiem dla wielu turystów.

349. Finlandia, Milla Paloniemi

Przyznam, że nie pamiętam jakie okoliczności towarzyszyły otrzymaniu tej kartki. Wysłała ją Anni, która mieszka w Kuopio. Powyższy rysunek przedstawia Złośliwego Jeża, jednego z bohaterów komiksów Milli Paloniemi, fińskiej artystki urodzonej w latach 80. Anni tłumacząc słowa na kartce "Rozumiesz, że twoje okulary słoneczne są jakby z zeszłego sezonu?!" wspomina przy okazji o niezwykłej popularności Paloniemi. Na podstawie niejednych pochlebnych opinii  jej popularność można by porównać do popularności Andrzeja Mleczki w Polsce.

348. Japonia, Kabuki

Powyższa kartka przedstawia scenę w stylu Kabuki. czyli jednego z rodzajów tradycyjnego teatru japońskiego, wywodzącego się z XVII wieku. Teatr Kabuki jest znany z bogatej oprawy przedstawień, silnej ekspresji i wyszukanej charakteryzacji aktorów. W 2005 roku został proklamowany Arcydziełem Ustnego i Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości a w 2008 roku wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.

347. Niemcy, Nueschwanstein

Historia tego bajecznego zamku sięga 1868 roku. Jego budowę rozpoczęto z inicjatywy króla bawarskiego Ludwika II Wittelsbacha. Niestety on sam nie nacieszył się długo posiadłością – mieszkał w niej zaledwie kilka miesięcy i zmarł przed jej ukończeniem. Swój niezwykły wygląd zamek zawdzięcza częściowo wizji władcy, który lubił romantyczne nawiązania do średniowiecza oraz ówczesnych ideałów rycerskich. Stąd też, między innymi, wysokie, smukłe wieże. W zamku Neuschwanstein nie znajdziemy jednak typowych dla średniowiecza umocnień obronnych.

Budowę zamku Neuschwanstein planowano zakończyć w 1872 roku, jednak ostatecznie udało się to dopiero kilka lat później. Głównym powodem opóźnienia były rosnące wraz z czasem ambicje i plany Ludwika II – pierwotny budżet został przekroczony niemal dwukrotnie. Co ciekawe, pomimo ogromnych rozmiarów, obiekt nie był w stanie pełnić szczególnie funkcjonalnej roli – wiele z jego pomieszczeń, czy nawet całych budynków, miało od początku znaczenie bardziej dekoracyjne niż użytkowe.

W chwili śmierci władcy obiekt był zadłużony na wręcz nieprawdopodobną sumę pieniędzy. Dlatego też, wbrew woli Ludwika II, udostępniono go turystom i rozpoczęto pobierać opłaty za wstęp. Dzięki temu przynajmniej część długu została spłacona. Obecnie zamek można zwiedzać jedynie z przewodnikiem, a wycieczka trwa około 35 minut. Ograniczenia te są spowodowane ogromną liczbą turystów, pragnących zobaczyć obiekt – w ciągu roku przybywa tutaj około 1,3 miliona osób.

Co ciekawe, zamek Neuschwanstein nie został zniszczony ani w trakcie pierwszej, ani w trakcie drugiej wojny światowej. Uratowały go ogromne pomieszczenia, które postanowiono przeznaczyć na magazyny.

Warto również wiedzieć, że zamek Neuschwanstein posłużył jako inspiracja do projektu Zamku Śpiącej Królewny w Disneylandzie.

346. Guernsey, The spirit of Guernsey

Na względnie słonecznej wyspie Guernsey, która posiada status dependencji Korony Brytyjskiej, panują łagodne zimy i ciepłe lata. Miłośnicy coasteeringu, kajaków, windsurfingu, chodzenia po lasach lub po prostu przebywania na świeżym powietrzu na pewno skorzystają z okazji zwiedzenia tej wspaniałej wyspy. Wyspa Guernsey to nie tylko świetna baza dla miłośników łowienia ryb, również w głębi lądu czeka na odwiedzających wiele atrakcji, takie jak neolityczne zabytki, (zamek Cornet, czy starożytny grobowiec Le Creux es Faies, który zgodnie ze starymi wierzeniami był bramą do magicznego świata).

345. Polska, Ilustris

Moja ulubiona kartka z serii Ilustris. To właśnie jestem ja podczas egzaminu na studiach...

344. Norwegia, Preikestolen

Preikestolen to klif w Norwegii o wysokości 604 m, położony nad Lysefjordem, Ryfylke. Płaska powierzchnia wierzchołka o wymiarach 25 na 25 metrów, jest jedną z największych atrakcji turystycznych tego kraju. Powstała najprawdopodobniej ok 10 tysięcy lat temu w wyniku pęknięcia skał pod wpływem mrozu. Po drugiej stronie Lysefjordu znajduje się wierzchołek Kjerag, który jest również bardzo chętnie odwiedzany przez turystów.

Ciekawostka: Miejsce to odwiedza rocznie około 200 000 ludzi. Pewnie zastanawiacie się jak to jest, że skarpa nie została ogrodzona i zabezpieczona. Władze Norwegii doszły do wniosku, że postawienie zabezpieczeń tylko zachęcałoby śmiałków do wychodzenia po za barierki. Po za tym zniszczyłoby to w pewnym stopniu naturalny wygląd Preikestolen. Interesujące jest to, że wypadki w tym miejscu są niezwykle rzadkie. Ostatni miał miejsce w październiku 2013 roku, kiedy to hiszpański turysta spadł z klifu z powodu nieuwagi. Upadek spowodował natychmiastową śmierć.

343. Japonia, Makowe wzgórze

Pocztówka pochodzi z prywatnej wymiany z Yuko. Makowe wzgórze mimo, iż odstaje od większości produkcji Miyazakiego to wciąż ma w sobie to coś. Sama kartka przedstawia jedną z moich ulubionych scen - moment, w którym bohaterka poznaje stary gmach pełen studenckich kół i klubów.

"Kokuriko-zaka kara" to japoński pełnometrażowy film animowany z 2011 roku, wyprodukowany przez Studio Ghibli. Był najbardziej dochodowym japońskim filmem 2011 roku pod względem wpływów z wyświetlania w kinach w tym kraju. Stanowi ekranizację mangi z lat. 80. XX wieku, której rysownikiem był Chizuru Takahashi, a scenarzystą Tetsurō Sayama. Adaptacji scenariuszowej dokonali Hayao Miyazaki i Keiko Niwa, zaś reżyserem filmu był Gorō Miyazaki.

Akcja filmu rozgrywa się w Jokohamie w 1963 roku. W Japonii kończy się właśnie okres powojennej odbudowy, trwa gwałtowna industrializacja, zaś kraj żyje przygotowaniami do igrzysk w Tokio, które mają pokazać światu "nową" Japonię. Główną bohaterką jest 16-letnia Umi Matsuzaki. Jej ojciec był oficerem marynarki wojennej i zginął, gdy jego statek został zatopiony podczas wojny koreańskiej. Umi nigdy nie pogodziła się do końca z tą stratą i codziennie wywiesza na maszcie przed ich wielkim domem, położonym na wzgórzu nad portem, flagi sygnałowe, których znaczenia nauczył ją ojciec. Tymczasem jej matka, z zawodu lekarka, pozostaje w Stanach Zjednoczonych, zaś na Umi spoczywa odpowiedzialność za prowadzenie domu, w którym oprócz niej i dwójki jej młodszego rodzeństwa mieszka jeszcze babcia oraz wynajmujące u nich pokoje młoda lekarka i studentka malarstwa. Któregoś dnia wywieszane przez Umi flagi dostrzega nieznany jej dotąd Shun, chodzący do tej samej szkoły, którego ojciec jest operatorem holownika i codziennie "podwozi" nim syna do szkoły przez wody portu. Shun pisze wiersz o dziewczynie wywieszającej flagi i publikuje go w szkolnej gazecie, co z miejsca staje się lokalną sensacją. Gdy oboje wreszcie się poznają, szybko rodzi się między nimi nić sympatii. Na przeszkodzie ich rodzącemu się uczuciu stają jednak skrywane dotąd fakty z przeszłości, związane z bliską przyjaźnią ich ojców. Drugim wątkiem filmu, rozgrywającym się równolegle, jest walka młodzieży o zachowanie starego gmaszyska, będącego siedzibą rozmaitych uczniowskich klubów zainteresowań, które władze szkoły planują wyburzyć.

342. Finlandia, koło podbiegunowe

Gdy zapisywałem się do jednej z grup na oficjalnym forum postcrossingowym nie przypuszczałem, że otrzymam tak wyjątkową kartkę. Została ona wysłana z miasta Napapiiri, które znajduje się na szerokości równoleżnika 66°33'39"N, czyli koła podbiegunowego. Zwróćcie uwagę na stempel. :) Dodatkowo jest to moja pierwsza kartka z rysunkiem fińskiej artystki - Virpi Pekkali. Nigdy zbytnio nie przepadałem za jej pracami, niemniej jednak ta przypadła mi do gustu.

341. Polska, Inowrocław

Obiekty „Solanki” Uzdrowiska Inowrocław Sp. z o.o. usytuowane są w ponad 100-letnim Parku Solankowym w Inowrocławiu. Tu znajdują się tężnie solankowe, które od 2001 roku zachwycają odwiedzających swoją konstrukcją oraz dobroczynnym wpływem na zdrowie. Tężnia w Inowrocławiu ma kształt dwóch połączonych ze sobą wieloboków, mierzy 9 metrów wysokości i 300 metrów długości. Na całej długości tężni znajduje się taras widokowy, z którego można podziwiać panoramę Parku Solankowego i częściowo Inowrocławia.

Tężnie w Inowrocławiu są trzecie w kraju pod względem chronologii powstania i drugie, co do wielkości.  W całej Europie jest tylko 9 takich konstrukcji.

340. USA, Broadway

W jej środkowej części Broadwayu (Times Square) mieszczą się liczne teatry (rozrywkowe i musicalowe) stanowiące centrum kulturalno-rozrywkowe USA, przyciągające wielu turystów z całego świata.Jest to także jedna z głównych ulic dzielnicy Manhattanu i jedno z najbardziej rozpoznawalnych miejsc Nowego Jorku i Stanów Zjednoczonych.

339. Makau

Makau jest jednym z dwóch specjalnych regionów administracyjnych Chińskiej Republiki Ludowej. Będąc tam warto przyjrzeć się architekturze kolonialnej i odwiedzić kasyna. Bowiem warto nadmienić, że Makau potwierdza swą pozycję światowej stolicy hazardu. W 2013 roku tamtejsze kasyna zarobiły aż 45 mld dolarów, czyli blisko 20 proc. więcej niż rok wcześniej. Już w 2012 roku kasyna w tej byłej portugalskiej kolonii zarobiły więcej niż wszystkie amerykańskie. Liczące dziś blisko 600 tys. mieszkańców Makau zaczęło się rozwijać ok. 10 lat temu dzięki zniesieniu państwowego monopolu na hazard i dopuszczeniu zagranicznych inwestorów. Region kwitnie m.in. dzięki odwiedzającym je bogaczom z kontynentalnych Chin.

338. Czechy, Behounska Street

Jest to moja pierwsza pocztówka ze strony Postcard United. Bardzo mi się spodobała! Przedstawia ona ulicę Behounską wpadającą bezpośrednio na Plac Wolności w mieście Brno - drugie co do wielkości miasto Czech.

337. Szwecja, Djursholms Ekeby

Kartkę dostałem od Natalii, Litwinki mieszkającej w Szwecji w ramach Postcrossingu. Przedstawia ona pierwszy elektryczny pociąg na stacji Djursholms Ekeby latem 1906.

336. Holandia, Czas na zmiany!

Kartkę otrzymałem od Lotty w ramach "I'm going on vacation RR" na oficjalnym forum. Pocztówka ukazuje niezłą grę słów. :)

Rok 2015 już lada moment zawita u naszego progu. To dobra okazja, by wyznaczyć sobie nowe postanowienia!

W roku 2015 pragnę:
> Zrobić sobie tatuaż;
> Zdać wszystkie egzaminy na studiach;
> Pojechać autostopem do Albanii i/lub Portugalii;
> Więcej czytać!
> Poprawić znajomość języka hiszpańskiego;

> Częściej cieszyć się życiem :)

335. Rosja, Plac Czerwony

Pocztówkę otrzymałem w ramach oficjalnej wymiany na Postcrossingu. Pierwotnie plac Czerwony otaczała drewniana zabudowa, lecz z powodu niebezpieczeństwa pożaru usunięto ją na mocy edyktu Iwana III z 1493 roku. Nowo otwarte miejsce było nazywane "Pożar" lub "Wypalone", i służyło za największe z moskiewskich targowisk. Następnie było wykorzystywane do uroczystości publicznych, czasem też miały na nim miejsce koronacje rosyjskich carów. Nazwa "plac Czerwony" nie ma komunistycznych odniesień – pochodzi od starosłowiańskiego przymiotnika красьнъ (piękny), co zachowało się w innych językach słowiańskich do dzisiaj - w tym w polskim, dla którego słowniki nadal podają słowo "krasny". Natomiast w języku rosyjskim słowo красный ma też znaczenie "czerwony". W znaczeniu "piękny" stosowano je w odniesieniu do katedry św. Bazylego, później zaczęto tak nazywać pobliski plac. Przyjmuje się, że plac Czerwony otrzymał obecną nazwę (która wyparła wcześniejszą "Pożar") w XVII wieku.Kilka innych miast w Rosji - m.in. Kursk, Peresław Zaleski, Suzdal, Krasnojarsk - posiada główne place o identycznej nazwie.

334. Japonia, Spirited Away

Kartkę otrzymałem od Nozomi w ramach tagu na oficjalnym forum. Spirited Away to jedna z mych ulubionych produkcji Studia Ghibli. Żałuję tylko jednej rzeczy - dlaczego nie odkryłem Miyazakiego wcześniej.

Opis filmu: Rodzina Chihiro musi przeprowadzić się do nowego domu. Po drodze gubią się w lesie i trafiają do dziwnego miejsca przypominającego opuszczone wesołe miasteczko. Rodzice Chihiro znajdują stół pełen znakomitych potraw i natychmiast zabierają się do jedzenia. Tymczasem dziewczynka zwiedza to dziwne miejsce. Okazuje się ono nie opuszczonym wesołym miasteczkiem, ale tajemniczą krainą, gdzie rządzi czarownica, Yubaba. Aby nie podzielić losu swoich rodziców oraz uratować siebie i ich (zostali zamienieni w świnie za zjedzenie pokarmu bogów), Chihiro musi rozpocząć pracę w tym tajemniczym świecie...

No i kilka ciekawostek:
> Aby zagrać głos matki Chichiro z pełnymi ustami, aktorka Yasuko Sawaguchi (w japońskiej wersji) jadła podczas nagrywania skrzydełka kurczaka. W wersji angielskiej aktorka Lauren Holly powtórzyła ten sam trik, tylko że z jabłkiem.
> Oficjalnie jest to film Disney Pictures. Jednak Miyazaki zgodził się na odsprzedanie części praw, tylko na jego warunkach. Disney nigdy nikomu jeszcze nie ustępował w ten sposób. Jednym z warunków było usunięcie znanego wszystkim zamku Disneya, który pojawia się na samym początku w każdej produkcji studia.

> Producent wykonawczy John Lasseter ze studia Pixar nadzorował tworzenie angielskiego dubbingu do filmu i starał się dopasować angielskie dialogi do ruch ust bohaterów.

> Elastyczna, świecąca rzecz skacząca dookoła i prowadząca do domu jest maskotką Pixar. Miyazaki jest wielkim fanem Pixar i chciał w ten sposób wyrazić swój podziw dla tego studia.